Niet kopen

Het klinkt wat cru maar sommige honden kunt u beter niet kopen. Ook al mocht u een hond hebben die ik als voorbeeld aanhaal, betekend dat niet dat u hem weg moet doen.

In dit artikel worden de nadelen van bepaalde type honden besproken, en waarom het een slechte zaak is om sommige rassen verder te kwellen en te vermenigvuldigen.

Door toedoen van de mensheid zijn er in de loop der eeuwen meer dan 400 honderd verschillende type hondenrassen ontstaan. Elk ras werd gefokt met een bepaald doel. Hierbij kunt u denken aan veedrijverhonden, jachthonden, waakhonden en noem maar op. Elk ras met zijn eigen rastypische eigenschappen, en daar was niets mis mee. De selectie was dan ook zeer streng: er werd geselecteerd op gezondheid, karakter, werkdrift etc.

Heden ten dage wordt er niet meer streng geselecteerd bij het fokken en de raskenmerken zijn belangrijker geworden dan de raseigenschappen. Vooral door de hoge prijzen die voor een hond gevraagd kan worden is het fokken van honden een lucratieve aangelegenheid geworden. Gemiddeld kan de prijs van een rashond tweeduizend gulden zijn. Als u bedenkt dat er gemiddeld zes tot acht pups worden geboren kunt u met 1 fokteef zestienduizend gulden verdienen.
Sommige fokkers hebben wel tien fokteven. Die maken dan een jaaromzet van honderdzestig- duizend gulden. Fokken van honden heeft dan niets met liefhebberij te maken maar wordt puur als bij- of hoofdverdienste gedaan.

Omdat er meer op uiterlijke kenmerken wordt gefokt, wordt er aan vitaliteit en gezondheid te kort gedaan. Geld verdienen is immers belangrijker. Verderop in dit artikel kunt u lezen welke honden er beter niet gefokt of gekocht kunnen worden. Door zo'n hond niet te kopen bespaart u uzelf een hoop verdriet en de hond een hoop leed. U kunt zich dan een werkelijke hondenliefhebber noemen!

In principe kunt u de volgende vuistregel gebruiken:

Elke hond die op een kustmatige manier geboren wordt en/of niet in normale verhoudingen gebouwd is kunt u beter niet kopen.

Door inteelt en lijnenteelt is het mogelijk om exterieure kenmerken en gedragseigenschappen in de genen van een ras vast te leggen. Het probleem is dat fokkers exterieure kenmerken zogenaamd willen verbeteren. Heel simpel uitgelegd komt het hierop neer dat een hond met een korte snuit gekruist met een hond met een korte snuit pups oplevert met een extreem korte snuit. Word dit dan ook nog gedaan in de vorm van lijnenteelt dan zal de kans op hondjes met extreem korte snuiten doen toenemen. In de veeteelt word het ongewenste fokprodukt opgegeten. Hondjes worden gewoon verkocht.

Als voorbeeld noem ik enkele herkenbare exterieure kenmerken.

Aflopende rug
Veel honden lijden hierdoor aan stramme en misvormde heupgewrichten, wat een constante ondraaglijke pijn veroorzaakt. Een voorbeeld hiervan is de Duitse herder: dit ras was en is van oorsprong een perfecte werkhond. Door het fokbeleid van de rasvereniging is de rasstandaard zodanig aangepast zodat er een hond is ontstaan met een afhangende rug. Vooral bij de zogenaamde tentoonstellingslijn is dit duidelijk zichtbaar.

Korte snuit
Honden met een korte stompe snuit hebben dankzij dit raskenmerk veel last van ademhalingsproblemen. Door de ingedrukte snuit ontstaat doorgaans ook een grote onderbeet waardoor de hond moeite heeft met eten. Een goed voorbeeld is de boxer.

Een pekinees heeft dankzij z'n korte snuit het probleem dat zijn ogen uit de oogkassen gedrukt kunnen worden. Doorlopend pijn in zijn hoofd, kunt u zich dat voorstellen?

Groot hoofd
Een te groot hoofd geeft , voor onder andere de Chihuahua , een probleem om geboren te worden. Veel teven moeten hierdoor een keizersnede ondergaan. Laat de fokker geen keizersnede uitvoeren dan is het risico op allerlei complicaties erg groot. Het is zeker niet ondenkbaar dat pups stikken of moederhonden door uitputting zelfs kunnen overlijden. Nog een raskenmerk is de kans op een pup met een open schedeldak. Natuurlijk sterft de pup waarschijnlijk met helse pijnen.

Lange rug
Sommige hondenrassen worden zodanig gefokt voor het verkrijgen van een lange rug om aan de tentoonstellingseisen te voldoen. Denk hierbij aan de teckel. Gescheurde tussenwervels kunnen dan leiden tot verlamming en/of aanhoudende pijn.

Huidplooien
Overmatige huidplooien kunnen bij honden leiden tot allerlei huidinfecties. Enkele rassen zijn de Shar Pei, Chow Chow en de Mastino Napalitano. Vooral rond het gebied van de ogen kan dat een gevaarlijke situatie opleveren. En de altijd aanhoudende jeuk die zulke honden kunnen hebben.

Kleine kaken
Dit probleem kunt u vinden bij sommige terrierrassen. Door misvorming van de onderkaken ontstaan dan kauwproblemen. Als een hond niet kan kauwen dan kan hij ook niet goed eten en zijn gebit niet verzorgen. Tandbederf is dan ook het gevolg.

Aangezien het bijna onmogelijk is om alle rassen met hun problemen te beschrijven moet uzelf kritich zijn bij het uitzoeken van een hond. Informeer in ieder geval naar de veel voorkomende gezondheidsproblemen voordat u een hond koopt.

U kunt er van uit gaan dat rassen met hart, vaat en bloedziektes en ook rassen met problemen aan het zenuwstelsel, spijsverteringsstelsel en gewrichten in stand worden gehouden door het fokken en kopen van deze honden. Rassen waar dergelijke gezondheidsproblemen voorkomen kunnen u dan ook beter niet kopen of vermenigvuldigen.

Op uw zoektocht naar een geschikte hond zult u dan ook merken dat er honderden erfelijke aandoeningen zijn, ontstaan door een slecht en falend fokbeleid. Aangemoedigd door onze tentoonstellingsdrift, rasverenigingen, geldzucht en in stand gehouden door de Raad van beheer op kynologisch gebied

Opmerking:
Niet elke fokker is een broodfokker. Slechts een klein aantal fokkers zijn verstandig bezig.
Dit artikel kan alleen kwetsend zijn voor mensen die zich hierdoor aangesproken voelen.

 

Bron: met dank aan De Honden Luisteraar